දමයන්තිය මම ස්වයංවර මංගල්ලේ
නල කුමරුණි කෝ ඔබ තාමත් නෑනේ
මාලා දාමේ සුවදැති මල් ඇමිණේ
මෙතරම් පිරිසක මා ඔබමයි සෙව්වේ......
හංස තුඩින් ගෙන ආ පෙම් පණිවිඩයේ
නුඹ නොදැකයි මා මෙළෙස පෙමින් බැදුණේ
සක්විති රජවරු කොතරම් දෙවිවරු පැතුවත් හිත මාගේ
පළඳන්නේ මම නුඹටයි මල් දාමේ......
දමයන්තිය මම ස්වයංවර මංගල්ලේ
තාමත් නුඹ නෑ නෙතට පෙනෙන මානේ
පෙම් හසුනේ නුඹෙ වදන් නැවත සිහිවේ
වෙළාව ලංවේ හදත් බියෙන් සසැළේ....
ඔය රුව දුටුවම හුරු පුරුදුයි වාගේ
නෙතු රැවටෙන් නෑ නුඹ හිමිකරු මාගේ
පළඳමි සතොසින් මල් දම, මගේ ප්‍රේමේ
පිළිගනු මැන දැන් මා සදහට ඔබගේ......
