Friday, October 26, 2012

පෙරැස් මුඳුව.. 03

පෙරැස් මුඳුව 01

පෙරැස් මුඳුව 02


"කිමෙක්ද රඛිත නුඹ සිතුවේ මා අස්ථාන ගත වී ඇතැයි කියාද? , මා සොයා අසපුව දෙවනත් කරන්නට තරම් අදහසක් නුඹට පැමිණියේ කෙසේද?"
රථයට ගොඩ වී ගමන් පිණිස රථාචාර්යයා වෙත සන් කරන අතර තුර තම මුර සෙබළාගෙන් රජු විමසුවේ සරදම් ස්වරයකිනි.

රජු කෝපත් වී නොමැති බව වටහා ගත් සෙබළ රඛිතගේ සිතට සැනසුමක් දැණුන මුත් පිළිතුරු දීමට පළමු රජු රැගත් අස් රිය පිටත්ව ගියේය.

" දේවයන් වහන්ස, ඔබතුමාගේ පිරිවර රාත්‍රිය ගෙවනු පිණිස තපෝවනය ආරම්භයේ වනාන්තරය තුල කඳවුරු බැඳ තිබේ"

රථාචාර්ය චරිත පැවසූ මුත් රජුට එය ඇසුණු බවක් නොපෙනිනි. රජු නින්දෙන් අවදි වූවාක් මෙන වට පිට බලන්නට වූයේ තම පිරිස කඳවුරු බැඳ තිබූ බිමකඩ තුලට රථය ඇතුළු වනවාත් සමඟය. එසැනින්ම රජුගේ කුඩා කළ පටන් මිත්‍රයකු වන දැනට රාජසභාවේ ඇමති ධූරයක් උසුලන විදූශ නම් තරුණ අමාත්‍යවරයා රජු වෙත පැමිණියේ රජු වෙනුවෙන් ඉඳි වුණු තාවකාලික කූඩාරම වෙත රජු කැඳවාගෙන ගියේය.

"කිමෙක්ද මිත්‍රය, නුඹෙ මුහුණ අද වැහි වළාකුළු සහිත අහසක් මෙනි මාහට පෙනෙනුයේ" රජු විනෝදාත්මක අයුරින් විමසුවේය

" අහා.. එසේ නම් අසපුවට ගිය ගමන ඵල රහිත වී නොමැති හැඩයි. කිමෙක්ද තාපස කන්‍යාවන්ගේ රූමත් මුහුණු දුටු පසු අපගේ මුහුණු විරූපි ලෙස පෙනේද?"  විදූශ විමසුවේද එයටම සරිලන විනෝදාත්මක ස්වරයකිනි.

එම පැනයත් සමඟම රජුගේ මුහුණ ආලෝකවත් වනු දුටු විදූශ තමා පැවසූ දෙයට කිසියම් සමානකමක්  ඇති සිදු වීමක් සිදුවී ඇති බව වටහා ගත් මුත් කිසිත් නොඇසුවේ ය. 

"මගේ පමණක් නොවේ දේවයන් වහන්ස මේ සියළු පිරිසගේම මුහුණු දැන් කාල වර්ණ වී ඇති බවකුයි මට නම් හැඟෙන්නේ. ඔබ තුමා රජ මාලිගයෙන් පිට වී දැන් කොපමණ දිනක් ගෙවී ගොස්ද? සියළු දෙනාටම විඩාව දැනෙනවා නුඹ වහන්සේට හැර..."

" කිමෙක්ද නුඹ පවසන්නේ මිත්‍රය? දඩයම නොරිසිද නුඹ සැම?"

" නැත දේවයන් වහන්ස, එසේ නොවේ. දැන් අප සියළු දෙනාටම විඩාව දැනෙනවා. එක් දිනක් මෙහි නැවතී ගිමන් හැර ආපසු මාලිඟයට පිටත්ව ගියහොත් යහපතැයි ඔබ තුමාට නොසිතේද?"

" හා හා.... එසේනම් ඉතින් කුමක් කරන්නද? මිත්‍රයාගේ කියමන් ඉවත දැමීමට නොහැකි හෙයින් දඩ කෙළිය මෙතෙකින් නිමා කරමු. එය යහපත් නොවේද විදූශ? රජු විමසුවේ අඩක් සට කපට අයුරින් හා අඩක් හාස්‍යයෙන් යුතු වූ ස්වරයෙනි.

එකෙණෙහිම එතැනට සෙන්පති අඛිල පැමිණියේ පසු දින වෙනුවෙන් රජුගෙන් ලබා ගත යුතු නියෝග, රජු විවේක ගැනීමට පෙර ලබා ගැනීමටයි.විවේක ගන්නා අවස්ථාවන්හි ඉතා වැදගත් රාජ්‍ය කටයුත්තකට හැර වෙනත් කිසිඳු හේතුවකට තමා හට කරදර කිරීම රජු නොඉවසන බව හෙතෙම හොඳින් දත්තේය.

"කිමෙක්ද අඛිල? මේ විදූශට මෙන් නුඹටත් දඩ කෙළිය නො රිසිද?"

" නැත දේවයන් වහන්ස, අප විසින් වනය රැකවල් කර ඇත. ඔබ වහන්සේට හිරු උදාවත් සමඟ දඩ කෙළියේ යෙදීමට සියළු කටයුතු සූදානම් ව තිබේ."

" නැත නැත අඛීල, මා හෙට දින දඩ කෙළියේ නොයෙදීමට තීරණය කර ගතිමි.ඔබ සැමට හෙට දිනය විවේක ගත හැක. අප අසපුවක් අසබඩ රැඳී සිටින බැවින් වෙනත් කිසිවකුටත් දඩයමේ යෙදීම තහනම් බව දන්වා සිටිය යුතු." 
            පැවසූ රජු සෙන්පතියාට ඉවත්ව යන ලෙස සන් කෙළේය.

-------------------------------

මේ අතර තාපස කන්‍යාවන් තිදෙනා පසු වූයේ විමතියෙනි. ඉනුත් සකුන්තලාව පසු වූයෙ මඳ කල්පනාකාරි බවකිනි.

" අහෝ...  දුෂ්‍යන්ත මහ රජතුමා ... කිසි දිනෙක නොදැක උන් බැවින් හඳුනා ගැනීමට අපට අපහසු වූ හැටි."

" මා කීවා නොවේද එතුමා කවරෙකු වුවත් රාජකීය ගති ඇති තේජෝවන්ත පෙනුමක් ඇත්තකු බව?"

" කෙසේ උවත් මට නම් හැඟූනේ එතුමා අපගේ යෙහෙළිය සකුන්තලා වෙනුවෙන් අවශ්‍ය පමනටත් වඩා උනන්දුවක් දැක් වූ වගයි"

" අහා.. එසේනම් රජ මාලිඟාවට කැඳවීමක් අද හෙටම ලැබෙන තෙක් ඉවසා බලා හිදීමු. එසේ නොවේද සකුන්තලා."

මිතුරියන්ගේ කවට බස් හේතුවෙන් කෝපයට පත් සකුන්තලා , ගෞතමී ආර්යාව වෙත ගොස් ඇයගේ පූජා කටයුතු සඳහා සහයෝගය ලබා දුන්නීය.ගෞතමී ආර්යාව අසපුවේ වෙසෙන සියළුම යුවතියන් මවක් ලෙස රැක බලාගත් අතර , එයිනුත් සකුන්තලාව වෙත විශේශ ආදරයක් දැක්වූවේ ඇගේ මව වන මේනකා එතුමියගේ මිතුරියක් වූ බැවිනි. අසපුවේ සියළුම කටයුතු වලදී කාන්තාවන්ගේ මුල්තැන ගෞතමී ආර්යාවට ලැබුණු අතර කන්ව කුලපති තුමාගේ සියළුම ශිෂ්‍යයෝද අනෙකුත් තපස්වරයන්ද ඇයට ගරු සැළකිලි දැක්වූහ.

දුෂ්‍යන්ත රජු අසපුවට පැමිණි බව මේ වන විටත් ගෞතමී ආර්යාව දැන සිටියාය.නමුත් සකුන්තලාව තුල ඇතිවී තිබූ වෙනසට හේතුව එය බව කිසිවිටකත් ඇය සැක කළේ නැත. නමුදු, තම මිතුරියන්ගේ කවට බස් නිසා තමා කෝප වන්නේ ඔවුන් තමාගේ ඇතුළු සිත කියවතියි යන හැඟීම නිසා බව සකුන්තලාවට අවබෝධ වී තිබිණි.

සකුන්තලාව තාපස කන්‍යාවක් බවත්, ඇය කිසි විටෙකත් තමා සතු කර ගත් නොහැකි බවත් සිතමින් සිටි තරුණ රජතුමාගේ මනසේද ඇගේ මිතුරියන් කී බස් නැවත  නින්නාද වෙමින් පැවතුනි. 

" උතුමාණෙනි ඈ තාපස කන්‍යාවක්ම නොවෙයි. ඈව සුදුසු ස්වාමියකුට පාවා දීමයි කුලපතිතුමාගේ අදහස"
" උතුමාණෙනි ඈ තාපස කන්‍යාවක්ම නොවෙයි. ඈව සුදුසු ස්වාමියකුට පාවා දීමයි කුලපතිතුමාගේ අදහස" 
" උතුමාණෙනි ඈ තාපස කන්‍යාවක්ම නොවෙයි. ඈව සුදුසු ස්වාමියකුට පාවා දීමයි කුලපතිතුමාගේ අදහස" 

 ... නමුදු ඇය දැක ගත් යුතු යැයි කොපමණ සිතුවත් නැවත කුමන හේතුවක් නිසා අසපුව වෙත යන්නේදැයි රජුට අදහස් කරගත නොහැකි වූ බැවින් එම අදහස තම හද තුලම සඟවා ගත්තේය.එසේම තමා දුෂ්‍යන්ත බව දැන ගත් කෙණෙහි යුවතියන් බියපත් වූ බවද ඔහුට හොඳින් මතකයෙහි තිබිණි. එහෙත් තවත් වරක් ඇය දැක ගැනීමට ඇත්නම්....

රජුගේ මුහුණ දෙස බලා හුන් විදූශට හැඟුණේ රජු බලවත් කල්පනාවක් පිට පසු වන බවයි. පෙර දින අසපුවට ගොස් පැමිණි රජු අද දින දඩ කෙළිය නවතා දැමුවා පමණක් නොව සිතිවිල්ලෙහි ගිලී හුදෙකළාව පසුවෙයි. විදුශ ගේ සිතට බියක් දැනුණේ රජුගේ හිතට කුමක් හෝ පීඩාවක් දැයි සිතීමෙනි. 

" දේවයන් වහන්ස, ඔබ වහන්සේ කුමක් හෝ සිත් පීඩාවකින් පසුවන හැඩයි."

" නැත, විදූශ.. නුඹ නිසා අද දිනයේ දඩ කෙළියත් නැති විය. දැන් මාගේ සිතුවිල්ලත් නුඹ නැති කර දැමුවා නොවේද?

" ස්වාමිනී.. මා නිසා දඩ කෙළිය නැවැත් වූ බව ඔබ වහන්සේ පැවසුවත්, මා හට නම් හැඟෙන්නෙ දඩ කෙළිය නොපැවත්වීමට නුඹ වහන්සේ පෙර සිටම තීරණය කොට තිබූ බවයි." මඳ සිනා පෑ විදූශ පැවසුවේය

"එසේය විදූශ.. පෙර දින අසපුවේදී දුටු සකුන්තලාව නිසා මගේ හද මඳක් කැළඹී ඇති බවක් මට දැනේ.."

" තහනම් වස්තුවක් විදියට සළකන තාපස කන්‍යාවක් පතන බවක්ද ඔබතුමා මේ පවසන්නේ..."

" ඔබ එසේ පවසන්නේ ඇයව නොදුටු හෙයිනුයි මිත්‍රය.."

" නමුත් තහනම් වස්තූන්ට පුරු වංශයේ රජුන්ගේ හදවත ඇළුම් නොකළ යුතුයි නොවේද රජතුමනී..."

" එසේය මිත්‍රය.. එය එසේම විය යුතුයි"

" නමුත්... නමුත්... අන්ත:පුරයේ මෙතරම් ස්ත්‍රිරත්නයන්ම ඇසුරු කරන ඔබතුමාට ඇති වුණු මේ සිතුවිල්ල නම් මට ඇදහිය නොහැකියි මහ රජතුමනි. හැමදාම රට ඉඳි වළදන ඔබතුමාට සියඹලා වලත් රස බලන්නට හිතුණු හැඩයි.." මෙසේ පැවසූ විදුශ හඬ නගා සිනාසුනේය.

" ඔබ පළමුව ඔබේ දෙනෙතින්ම ඇයගේ රුව දැකිය යුතුයි.ඉන්පසුත් ඔබ ඔය පැවසූ අදහස ඔබගේ හිතට දැනෙනවාදැයි මට පවසන්න." තම මිතුරාගේ බසට කෝප නොගත් දුෂ්‍යන්ත පැවසුවේය.

" තාපසවරු මේ වන විටත් ඔබ තුමා හඳුනාගෙන තිබෙන බවයි පෙනෙන්නේ. කෙසේද ඔබ වහන්සේ ඇය මා හට දක්වන්නේ?"

" එසේය මිත්‍රය, අසපුවට නැවත කුමන කරුණක් උදෙසා යන්නේදැයි මට අදහස් කර ගත නොහැකිවයි මා පසුවන්නේ.."

එයට විදූශ පිළිතුරු දීමට පෙර , දොරටු පාලයන් දෙදෙනාගෙන් අයකු පැමිණ රජුට හා විඳූශ ඇමතිතුමාට අචාර කර සිටියේ  කුඩා තාපසවරු දෙදෙනෙකු රජු හමුවීමට පැමිණ ඇතැයි දැන්වීය.

--------------------------------------------------------------

2 comments:

  1. ඕ.. මට මතක හැටියට මං මේ බ්ලොග් එකට පළවෙනි වතාවට.නියම කතාව.භාශා විලාෂයට තමා කැමති.නියමයි.ජය වේවා !

    ReplyDelete