Monday, October 8, 2012

පෙරැස් මුඳුව 02


තමා දුෂ්‍යන්ත රජු බව යුවතියන් දැනගත්විට කුමක් සිදු වේද..... එක් තීරණයකට එළඹීමට අපොහොසත් වූ රජතුමා තවත් මොහොතක් ඔවුන් දෙස බලා හුන්නේය.....

අබරණ හෝ රාජකීය කඩුව පැළඳ නොමැති බැවින්, තමා රජු ලෙස අනුමාන කිරීමට මිස හඳුනා ගැනීමට ඉඩක් නොවන බව විශ්වාස කළ රජු
 " කිමෙක්ද මේ කළබළය? කවුරුන් විසින් මේ පින්වත් තාපස කන්‍යාවන්ට හිරිහැර කෙරෙත්දැ"යි
සිනාසෙමින් විමසා යුවතියනගේ අවධානය තමා වෙතට යොමු කරවා ගත්තේය.

හදිසියෙන්ම ඇසුණු තේජෝවත් කටහඬින් තුෂ්නිම්භූත වූ යුවතියන් එකිනෙකාගෙ මුහුණු බලා ගත්තේ විමතියෙන් වුවත් අනසූයා ඉක්මනින් යථා තත්වයට පත් වූවා

 " නැත නැත උතුමාණනි, බිය විය යුතු කාරණාවක් නැත. අපගේ මිතුරිය මී මැස්සකුට බිය වී තිබේ. එපමණකි" පැවසුවාය.

" කොහොමද, තාපසවරු සුවෙන් වෙසෙත්ද?" රජතුමා සකුන්තලා දෙස හැරී විමසුවත් තවමත් පියවි සිහියට එළඹ නොසිටි ඇය පිළිවදන් නොදුන්නාය.

ඇයගේ විලාසය දුටු දුෂ්‍යන්ත රජතුමාට මඳ විස්මයක් පහළ වූයේ මෙවැනි රූ සපුවක් සහිත වූ මෙම යුවතිය කන්ව එසේත් නැතිනම් කාෂ්‍යප ඉසිවරයාගේ දුයණිය වන්නේ කෙළෙසදැයි සිතීමෙනි. ඇය මෙතරම් රූමත් වන්නට ඇගේ මව කවරෙක් විය හැකිද? ඇය මනුෂ්‍ය ස්ත්‍රීයක් නොවන්නේදැයි මඳ සැකයක්ද ඔහු තුල ක්ෂනයකින් ඇති වී නැති වී ගියේ හදවතෙහි කුකුසක් ඉතිරිකර තබමිනි.

කළබලයට පත් ප්‍රියංවදා  ''අපට මුණ ගැසුණෙ සම්භාවනීය අමුත්තකු හැඩයි. සකුන්තලාවනි, අසපුවට ගොස් පළතුරු හා උක් හකුරු සහිත සත්කාර බඳුන් රැගෙන එනු මැනවි, පා දෝවනය සදහා ජළය මේ අවටම තිබේ." යැයි පැවසුවාය

සකුන්තලා පිළිවදන් දෙන්නට පළමු අසපුව දෙසට පිය නැගූ අනසූයා පළතුරු පැසක් හා උක් හකුරු සමඟ ඖෂධීය පානය පිළියෙළ කොටගෙන ආවාය.

" මෙහි පැමිණ මෙම තුරු සෙවනෙහි පනවා ඇති ආසනයහි අසුන්ගත මැනවි උතුමාණෙනි,"

"ඔබලාත් අසුන් ගත හොත් නොමැනවිද? පැල සඳහා දිය ඉසීමෙන් ඔබලාටත් විඩා ඇති සැටි පෙනේ."

යෙහෙළියන්ද පසෙක වූ දැව අසුන් වල අසුන්ගත් අතර අමුත්තාට මැනවින් සත්කාර සංග්‍රහ කිරීමට උත්සුක වූවත් සකුන්තලා පසුවූයෙ කල්පනාවලියක වෙළෙමිනි. ''මේ තැනැත්තා කවුද? ඔහු දුටු විට මගේ හිතට දැනෙන හැඟීම කුමක්ද? එය තපෝවනයට නුසුදුසු හැඟීමකැයි මට සිතෙන්නේ කුමක් නිසාද?'' ඇගේ සිතෙහි මම කරුණු එකින් එක පෙළගැසෙමින් පැවතුනත් ස්වාභාවයෙන්ම ලජ්ජාශීලි වූ ඕ තොමො කිසිඳු පැනයක් නොනැඟුවාය.

" ඔබ තුමා කවරෙක්ද? කුමන රාජ පරම්ම්පරාවකට අයත් වන්නේද? බොහොම තෙජොවත් පෙනුමක් සහිත ඔබ තුමා මේ වනයට පැමිනීමට හේතුව වූයෙ කුමක්ද? ඔබගේ අවසර ලැබේ නම්, අප දැන ගැනීමට කැමැත්තෙමු."

අනසූයා විමසූ ප්‍රශ්නාවලිය සඳහා ලබා දෙන පිළිතුරු පිළිබදව සකුන්තලාව ඉතා නොඉවසිල්ලෙන් සවන් යොමා උන්නේ එම පැනයන් පෙර සිටම ඇගේ සිත තුලද පෙරළි කරමින් තිබූ බැවිනි.

"පින්වතිය , පුරු වංශාධිපති දුෂ්‍යන්ත රජු මාව ධර්මාධිකාරි තනතුරට පත් කළා. ඒ නිසා මම මම ස්ථානයට පැමිනියේ තවුසන්ගේ වත් පිළිවෙත් කිසිදූ අවහිරයකින් තොරව පැවතෙන්නේදැයි විමසා බැලීමටයි."

"අහා.. තවුස් රකින අයටත් මෙතැන් පටන් ස්වාමියෙක් ඉන්නා හැඩයි" ප්‍රියංවදා කිකිණි හඬින් හිනැහුණාය.

" මම අසා ඇති සැටිය සැබෑ නම්, කාෂ්‍යප මුණි තුමා ජීවිත කාළයම බඹසර රැකි උතුමෙකු බවයි ප්‍රසිද්ධ. එසේනම්... ඔබලාගේ මිතුරිය එතුමාගේ දියණිය වන්නේ කෙසේද?"

"එසේය, නමුත් කාෂ්‍යප මුණි තුමා  මෙතුමියගේ සැබෑ පියතුමා නොවෙයි.මෙතුමියගේ සැබෑ පියතුමා කුඩා කළම මැය හැරදමා ගොස් සිටියදී හදා වඩාගත් පියතුමා තමයි කාෂ්‍යප මුණි තුමා"

"එසේනම් සැබෑ පියතුමා කවරෙක්ද?"

" ඔබතුමා අසා ඇතිකෞෂික නම්, බොහොම බල සම්පන්න රාජ ඉර්ශීන් වහන්සේ කෙනෙකු ඉන්නා බව. එතුමා තමයි සකුන්තලාවගේ පියා. බොහෝ කාලයකට පෙර මෙම ඉසිතුමා යමුණා ගඟ අසබඩ උග්‍ර තපස්දමක් පුරමින් සිටියා.මෙම තපස ගැන සැකයක් උපදවාගත් දෙවිවරු එතුමාගේ තපසට බාධා කිරීම සඳහා මේනකා නම් ඉතාම රූමත් දිව්‍ය අප්සරාව යමුණා ගං ඉවුරේ අසපුව වෙත යවා තිබෙනවා."

" ඉතින්....?"

"ඉතින් ... වසන්ත උත්සව කාළෙ හදවතත් උමතු කරවන තරම් සුන්දර ඇගේ රූප සෞන්දර්යය දැකලා තපසට බාධා කරගත්තු ඉසිතුමාට දාව මේනකා නම් එම අප්සරාවගෙන් උපන් කුමරිය තමයි අපගේ මේ සුන්දර මිතුරිය..."

" ඔහෝ.... එහෙනම් එයයි ඇගේ මේ රූමත්කමේ රහස"

පැවසූ රජු විමසිලිමත් නෙතින් සකුන්තලාව දෙස බැලූවද ඇය තවමත් පසුවූයේ බිම බලාගත් ගමන්මය.

ඇයගේ විලාසය හා තරුණ අමුත්තාගේ නොනවතින ප්‍රශ්නාවලිය කවට කමට ගත් මිතුරියෝද

" උතුමාණෙනි ඈ තාපස කන්‍යාවක්ම නොවෙයි. ඈව සුදුසු ස්වාමියකුට පාවා දීමයි කුලපතිතුමාගේ අදහස" යනුවෙන් පවසා සිනාසුණහ.

" මම යන්නෙමි.. නුඹලා කිසිඳු තේරුමකට නොමැති අනවශ්‍ය දෑ අමුත්තන් හා පවසන බවට ගෞතමී ආර්යාව වෙත ගොස් පැමිණිලි කරන්නෙමි."

 හිස ඔසවා මිතුරියන් වෙත කෝප දීප්ත නේත්‍රයෙන් බැලූ සකුන්තලා කුමරිය තර්ජනය කළාය.

ඇයගේ විලාසය දුටු රජුගේ මුවට සිහින් සිනාවක් නැංගේය. "මෑ නම් නියම රජ කුමරියක්ම තමා. ඇය සුදුසුවන්නේද රජ මැඳුරකටැයි" හෙතෙම තමන්ටම මතුරා ගත්තේය.

" මිතුරිය මෙවන් උසස් අමුත්තකුට සත්කාර නොකර හිතුමතේ මඟ හැර යාම යුතු නොවේ"

" පින්වතියනි, ඔබලාට බොහෝ වෙහෙස හැඩයි. කාෂ්‍යප කුලපති තුමාත් අසපුවේ වැඩ නොසිටින බැවින් මාද දැන් යා යුතුයි"

රජු පැවසුවේ තමා හා දඩ කෙළියේ පැමිණි පිරිවර තමා සොයා පැමිණියහොත් තපෝ වනයේ වාසීනට බාධා ඇතිවන බවත්, යම් ප්‍රමාදයකින් තමා කවුදැයි හෙළි වුවහොත් යුවතියන්ද බියට පත්වන බවත් සළකාගෙනය.

එකෙනෙහිම එතනට සැපත් වූ එක් හේවායෙකු, තම ස්වාමියා වූ රජු දුටුවෙන් ලහි ලහියේ රජු වෙත විත් ආචාර කර සිටියේ යුවතියන් තිගස්වමිනි.

" අපටත් අසපුවට යන්නට ඉතින් අවසර රජතුමනි"
සිතේ තැතිගැන්ම මඳක් වසන් කරගත් ප්‍රියංවදා වෙවුලනසුළු කටහඬින් අයැද සිටියාය.

සිනාසුණු රජ තෙමෙ තමශ්‍රී හස්ථය ඔසවා ඔවුනට ආචාර කොට පසු නොබලා ආපසු ගමන් කළේ තම සෙබළාට මුවින් නැතත් හදවතින් බැණ වදිමිනී. තමා සොයා ආ සෙබළ රඛිත තමාට බෙහෙවින් ලැදි පුද්ගලයකු බව රජු දනී.එහෙයින් ඔහුට දොසක් කියන්නට රජුගේ දිව නො නැමුණේය.

-----------------------------

ඔයාලා හුඟ දෙනෙකුගේ දිරි ගැන්වීම මත ඔන්න පෙරැස් මුඳුව කතාවේ දෙවෙනි කොටසත් ලිව්වා. වැරදි අඩුපාඩු හදා ගන්න අදහසක් දක්වලා යන්න පුළුවන් නම් හුඟාක් වටිනවා.

5 comments:

  1. කොටස් දෙකම කියෙව්වෙ අද... මේ දෙන්න ගැන අහල තිබ්බට ඇත්තටම මම කථාව දන්නෙ නෑ.. ඉක්මනට ඉතුරුටිකත් ලියන්න

    ReplyDelete
  2. හොඳයි එහෙනම්.බරට දැනුනත් භාෂාව..කැමතියි කතාවට.
    ජයම වේවා!

    ReplyDelete
  3. හොඳින් පෙළ ගස්වා තියනවා තරූ...මෙය රත්නාවලී කථාවට සමීපයිද

    ReplyDelete
  4. ස්තූතියි හැමෝටම.

    @ මුතුපබලු..
    මම රත්නාවලී කතාව දන්නේ නෑ හරියටම...

    ReplyDelete